တချိန်တည်းမှာ ခေတ်နှစ်ခု
Posted by ချမ်းငြိမ်း-မှော်ဝန်း on 5:28 AM with No comments
တချိန်တည်းမှာ ခေတ်နှစ်ခု
==============
အချိန်ခရီးသွားခြင်းဆိုတာ
ဖြစ်နိုင်သလား။
ဒီအရာဟာ ဖြစ်နိုင်တယ်လို့
အိုင်းစတိုင်းက သူ့ရဲ့
Special Relativity Theory ထဲမှာဖော်ပြခဲ့ပါသည်။
ဒါပေမယ့် ...
အတိတ်ကို ပြန်သွားဖို့ဆိုတာတော့ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလားလို့
မေးခွန်းထုတ်စရာရှိပါသည်။
အိုင်းစတိုင်းရဲ့ ညီမျှခြင်းအရ
အလင်းအလျင်ထက်
ပိုပြီးမြန်သွားမယ်ဆိုရင်တော့
အချိန်ဟာ အနှုတ်ဘက်ကို ပြပြီး အတိတ်ကို ပြန်သွားနိုင်မယ်လို့ ဆို၏။
ဒါပေမယ့်
အိုင်းစတိုင်းရဲ့ နှိုင်းရသီအိုရီကပဲ အလျင်တိုးလာရင်
သူ့ရဲ့ mass ဟာလဲ တိုးလာတာဖြစ်တဲ့
အတွက် အလင်းအလျင်မှာ သူ့ရဲ့ Mass ဟာ
အနန်တကို
ရောက်ရှိသွားမှာ ဖြစ်တဲ့အတွက်
ဘယ်အရာမှ အလင်းထက် မြန်အောင်
မသွားနိုင်ဘူးလို့ ဆိုပါသည်။
မည်သို့ဆိုစေ ....
ဆရာအောင်သင်းက စာပေဟောပြောပွဲတခုမှာ
အခုလို ပြောသွားပါသည်။
တခါက ဗမာပြည်ကို လေ့လာရေး တခုအတွက်လာတဲ့ ထိုင်းအမျိုးသမီးတယောက်ကို
ဆရာက မေးသည်။
"ဗမာပြည်ကို ဘယ်လို မြင်သလဲ"
ထိုင်းအမျိုးသမီးရဲ့ အဖြေက။
" ကျမ ဒီကိုရောက်လာတော့ အမေတို့ ခေတ်ကို
ပြန်ရောက်သွားသလိုပါပဲ" ဟူ၏။
ရယ်စရာကောင်းသလိုလိုနဲ့ အတော်ဝမ်းနည်းစရာ
ကောင်းပါသည်။
တချိန်က ကျနော်တို့ နိုင်ငံလောက် မဖွံ့ဖြိုးလှတဲ့
နိုင်ငံတွေက အခုအချိန်ကျနော်တို့ နိုင်ငံကိုလာတဲ့အခါ
အချိန်ခရီးသွားသလို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၃၀) လောက်ကခေတ်ကို ပြန်ရောက်သလို ဖြစ်ကြသည်။
ဒါဟာ တိုင်းပြည်ကို ချစ်လှချည်းရဲ့ ဆိုတဲ့သူတွေ
တိုင်းပြည်ကို ဦးဆောင်ဆွဲချခဲ့လို့ဆိုတာ
အသိရှိတဲ့ သူတိုင်း သိကြပါသည်။
ကျနော် မှတ်သားမိသလောက်
လျှပ်စစ်မီးဆိုတာ
သီပေါမင်း နန်းမတက်မီကတည်းက ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပါသည်။
သို့သော် ....
ကနေ့ ကျနော်တို့ ဗမာပြည် ပညာရေးဟာ
ဖယောင်းတိုင်မီးနဲ့ မကင်းနိုင်သေးပါ။
ပညာရေးဟာ လျှပ်စစ်မီးပျက်ခြင်းကို
ထင်ဟပ်နေဆဲ။
လျှပ်စစ်မီးပျက်ခြင်းကို အထူးအဆန်းလုပ် နေရသော
ကမ္ဘာကြီးမှာ လျှပ်စစ်မီး လာလျှင် အထူးအဆန်း
လုပ်နေရတာ ကျနော်တို့ ဗမာပြည်သာ ရှိမည်ထင်ပါသည်။
ကမ္ဘာတခုတည်းမှာနေပြီး နှစ်ကမ္ဘာလို ဖြစ်နေရပါသည်။
အချိန်တခုတည်းမှာ ခေတ်နှစ်ခုလိုဖြစ်နေရပါသည်။
ကျောက်ခေတ်မဟုတ်တဲ့
ကြောက်ခေတ်မှာ ကျနော်တို့ နေခဲ့ကြရပါသည်။
ကြောက်ခေတ်မှာ နောက်ကျန်ရစ်ခဲ့ကြပါသည်။
ပြောတာလွယ်ပါတယ် ဆိုကြပေမယ့်
အဲဒီလွယ်တာတွေကို ပြောဖို့တောင်
ကြောက်နေကြရသည် မဟုတ်ပါကလား။
Categories: Literature, Politics
0 Comments:
Post a Comment